بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
رشوه ؟!!!
پدر مادر عزیزم چرا فکر میکنید با درآمدحرام من خوشبخت تر خواهم بود؟؟!!!
یکى از پدیده هاى ناهنجار اقتصادى که گریبانگیر بیشتر جوامع انسانى است، «رشوه خوارى» مى باشد که بسان آفتى ویرانگر، تاروپود قانون ومقررات را ازهم گسیخته وسبب هرج ومرج مىگردد.
مفهوم رشوه
رشوه، آن مزد ومالى است که براى از بین بردن حقّ دهند، یا جهت حقّ نمودن باطلى دریافت نمایند و «رَشا» یعنى رشوه داد، منحرف کرد.»
رشوه به دوقسمِ رشوه در حکم وقضاوت و رشوه براى راه افتادن کارو تسریع درآن، تقسیم مىشود؛ رشوه درحکم، براى دهنده وگیرنده آن حرام بوده ودر روایات ازآن به عنوان کفر به خدا و رسول، یادشدهاست. چنانکه امام صادق علیه السلام به عمار بن مروان فرمود:
«امَّا الرُّشا- یا عَمَّارُ- فىِ الْاحْکامِ فَانَّ ذلِکَ الْکُفْرُ بِاللَّهِ الْعَظیمِ وَ بِرَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ.»
امااى عمّار! رشوهگرفتن دراحکام (قضاوتها) کفر به خداوند بزرگ و رسولش (ص) مىباشد.
ودر جاى دیگر مىفرماید:
«مِنْ اکْلِ الْسُّحْتِ الْرَّشْوَةُ فىِ الْحُکْمِ» رشوه گرفتندر قضاوتاز حرامخوارى است.
قسم دوم رشوهاى است که براى راه افتادن کار، سرعت درکار وایجاد اغماض در نظر مسؤولان رشوه خوار، داده مىشود که این قسم شاید براى دهنده آن ایرادى نداشته باشد. چنانکه گاهى فقها فتوا مىدهند، پرداخت پولى جهت تسریع در رسیدگى به پرونده، شکایت و ... مانعى ندارد. اما گرفتن آن، حقّ نیست، یعنى اشکال کار در گیرنده رشوه است که أکل مال به باطل مىکند؛ دربعضى ازروایات هم مى بینیم، با چنین رشوه گرفتنهایى برخورد شده است؛ یکى از فرمانداران پیامبراکرم صلىاللهعلیه وآله رشوهاى را در شکل هدیه گرفت. حضرت به او اعتراض کرد وفرمود:
چگونه آنچه را حقّ نیست، مىگیرى؟ او پاسخ داد: اى رسول خدا! آنچه منگرفتم، هدیه بود.
پیامبر (ص) فرمود: توگمان مىکنى اگر یکى از شما درخانه اش بنشیند وکار گزار ما نباشد، مردم چیزى به او هدیه خواهند داد؟
امیرالمؤمنین علیه السلام نیز حقیقت این نوع رشوه را چنین بیان مىفرماید:
«... طارِقٌ طَرَقَنا بِمَلْفُوفَةٍ فى وِعائِها، وَ مَعْجُونَةٍ شَنِئْتُها، کَانَّما عُجِنَتْ بِریقِ حَیَّةٍ اوْقَیْئِها ...»
شخصى در شب، نزد ما آمد، باارمغانى درظرف سربسته وحلوایى که من آن را دشمن داشته، به آن بدبین بودم، بطورى که گویا باآب دهان یاقىء مار خمیر شده بود.
زشتى رشوه سبب مىشود که رشوه خوار ورشوه دهنده از نامهایى مانند هدیه، تعارف، حق وحساب، حق زحمت و انعام، استفاده کنند؛ ولى روشن است که این تغییر نامها به هیچ وجه، تغییرى در ماهیت وزشتى رشوه نمىدهد.
نکوهش اسلام از رشوه
رشوه یکىازگناهان کبیرهاست، چنانچه علّامه طباطبایى آن رااز موارد روشن اکل سحت (حرام خواری )دانسته وامام خمینى (ره) نیز اکل سحت را از گناهان کبیره مى داند. ازاین رو، اسلام رشوه راباشدّت مورد نکوهش قرارداده ومحکوم مىکند. قرآن کریم مىفرماید:
«وَلا تَأْکُلُوا أَمْوالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْباطِلِ وَ تُدْلُوا بِهاالَىالحُکَّامِ لِتَاْکُلُوا فَریقاً مِنْ امْوالِ النَّاسِ بِالْاثْمِ»
اموال یکدیگر رابه ناحقّ نخورید وآن رابه حاکمان رشوه ندهید تا بدان سبب اموال گروهى دیگر را به ناحقّ بخورید.
پیامبراکرم صلىاللّه علیه وآله مىفرماید:
«الرَّاشى وَ الْمُرْتَشى وَ الْماشى بَیْنَهُما مَلْعُونُونَ»
گیرنده ودهنده رشوه وکسى که واسطه بین آن دو است همگى ملعون هستند.
پیامدهاى رشوهخوارى
حرام خوارى ورواجِ رشوه دادن و رشوه خوردن پیامدها ومفاسد زیادى دارد که در زیر به چند نمونه از آنها اشاره مى کنیم:
الف- فساد مالى وادارى
هیچ حکومتى بدون یک تشکیلات اجرایى سالم وقوى قادر به اداره مملکتخویش نیست وپیدایش پدیده شوم رشوه خوارى، روند عادّى تشکیلات اجرایى وادارى را از کار مىاندازدوبه دنبال آن فساد مالى نیز چون سرطانى پیکره تشکیلات را فلج مىکند. حتى رشوه خوارى قادر است دستگاه نظامى یک مملکت را نیز از کار بیندازد وملت رابه خاک سیاه نشاند. چنان که در رویارویى امام حسن مجتبى علیه السلام بامعاویه، سرداران لشکر او با رشوههاى معاویه، بانیروهاى تحت امر خویش به معاویه پیوستند و بدین وسیله سپاه امام را در برابر نیروهاى معاویه متزلزل کردند و شد آنچه نباید مىشد.
ب- نقض قوانین وحقوق اجتماعى
رواج رشوه سبب مىشود، قوانین، نتیجه معکوس داشته باشند؛ زیرا قدرتمندان با رشوه دادن، قوانین رابه نفع خود تمام مىکنند ودرهر اجتماعى رشوه نفوذ کند، شیرازه زندگى مردم از هم مىپاشد وظلم وفساد وبى عدالتى وتبعیض درهمه سازمانهاى آنهانفوذ مىکند واز قانون و عدالت جز نامى باقى نخواهد ماند، متخلّفین ومتجاوزین به حقوق وقوانین اجتماع از اجراى قانون وعدالت نمىهراسند، وستمدیدگان ومحرومان اجتماع هم از اجراى آن مأیوسند؛ زیرا مىدانند با تهیدستى کسى به فریاد آنهانخواهد رسید. حضرت على علیه السلام مىفرماید:
«... لا یَنْبَغى انْ یَکوُنَ الْوالِىَ عَلَىالْفُرُوُجِ وَ الدِّماءِ وَ الْمَغانِمِ وَ الْأَحْکامِ وَ امامَةِالْمُسْلِمینَ، الْبَخیلُ ... وَ لَا الْمُرْتَشى فى الْحُکْمِ فَیَذْهَبَ بِالْحُقُوقِ وَ یَقِفَ بِها دُونَ الْمَقاطِعِ ...»
سزاوار نیست بخیل، برناموس، جان، غنیمتها واحکام مسلمانان، ولایت یابد وامامت آنان راعهدهدار شود وسزاوار نیست کسى که درحکم رشوهمى گیرد برمسلمانان ولایت یابد، تاحقوق راپایمال کند وآن را چنانکه باید به صاحب حق نرساند.
با شیوع «رشوه خوارى» و «رشوه پردازى» دیگر سنگ روى سنگ بند نمى شود
وهیچ گونه تضمینى براى اجراى هیچ قانونى باقى نمىماند.
ج- سنگدلى
رشوه خوارى یکى ازموارد روشن خوردن مال حرام است که چون سمّى کشنده حیات معنوى دل رانابودمى کند وآن را چون سنگى جامد وسخت مى گرداند که دیگر هر گونه سخن حقّ وپند واندرزى رانمى پذیرد وآه وناله هیچ مظلومى در او اثر نمىکند. چنانکه سخن امام حسین علیه السلام بر آن تصریح داشت
این حقیقت رادر زندگى روزمرّه خود مشاهده مىکنیم، افرادى هستند که وقتى کارى را که مى دانند صد درصد گناه است شروع مىکنند، در وهله اوّل از این کار ناراحت هستند ولى کم کم باگناه و رشوه انس مىگیرند ودیگر ناراحت نیستند و گاهى کار به جایى مىرسد که آن را وظیفه خود بلکه وظیفه دینى خود مىپندارند.
د- قبول نشدن دعا وعبادت
رشوه یکى از موانع قبولى دعا وعبادت است. رسول اکرم صلّى اللّهعلیه وآله فرمود:
«مَنْ اکَلَ لُقْمَةَ حَرامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَواةٌ ارْبَعینَ لَیْلَةً وَ لَمْ تُسْتَجَبْ لَهُ دَوعْوَةٌ ارْبَعینَ صَباحاً وکُلُّ لَحْمٍ یُنْبِتُهُ الْحَرامُ فَالنَّارُ اوْلى بِهِ ...»
کسى که لقمه حرامى بخورد تا چهل شب نمازش قبول و تا چهل روز دعایش مستجاب نمىشود وهر گوشتى که در بدن او از حرام روییده شود، پس آتش به آن سزاوارتر است.
«اذا وَقَعَتِ الْلُّقْمَةُ مِنْ حَرامٍ فِى جَوْفِ الْعَبْدِ لَعَنَهُ کُلُّ مَلَکٍ فىِالسَّمواتِ وَالْأَرْضِ»
هرگاه لقمهحرامى درشکم بندهاى قرارگیرد، هرفرشتهاى درآسمانهاو زمیناو رانفرین مىکند.
پس بسیار روشن است که گناه وحرامخوارى ورشوه خوارى سبب مىشود کهدعا وعبادت بىاثر شود و مورد پذیرش درگاه الهى قرارنگیرد.
ه- سختى حساب وعذاب اخروى
انسانى که در جمع کردن ثروت توجهى به حلال و حرام نکرده وبا رشوه خوارى، ثروت اندوخته وروزى خویش رابه دست آورده است دراین دنیا در دوزخى از آه یتیمان و درماندگان زندگى مىکند که درآخرت نیز به جهنّمى پاینده تبدیل شده دمار از روزگارش درخواهد آورد. قرآن کریم مىفرماید:
«انَّ الَذّینَ یَأْکُلُونَ امْوالَ الْیَتامى ظُلْماً انَّما یَأْکُلُونَ فى بُطُونِهِمْ ناراً»
آنهاکه اموال یتیمان را از روى ستم مى خورند، آتش در دلهاى خود مىخورند.
پیامبر اکرم صلّى اللّه علیه وآله مى فرماید:
«لا یَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنْ نَبَتَ لَحْمُهُ مِنَ السُّحْتِ، النَّارُ اوْلى بِهِ»
کسى که گوشتش از حرامخوارى روییده باشد، داخل بهشت نخواهد شد و دوزخ براىاو سزاوارتراست.
یک نکته
اگر گفتن حقّ متوقّف بر دادن رشوه باشد، اسلام اجازه داده است براى جلوگیرى از ضرر و رسیدن به حق، انسان رشوه بدهد، ولى در این صورت باز هم گرفتن رشوه حرام است. امام خمینى قدّس سرّه مىفرماید:
«گرفتن رشوه ودادن آن اگر منجرّ به حکمِ باطل گردد، حرام است ولى اگر کسى رسیدن به حقش متوقف بر پرداخت رشوه به قاضى باشد براى وى جایز است، امّا براى گیرنده رشوه حرام مىباشد.»
سلام علیکم.
رشوه قبلأبوده در زمان شاه الان بدتر شده وبدتر هم خواهد شد .از دفن میت بگیر تا وضو گرفتن در وضو خانه مسجد باکمی تأخیر ،از سید وعام بگیر که نمیدانم کی گفته خون سیدها با بقیه فرق دارد که حق آنها هم از بیت المال فرق میکند تا بقیه کارها.اصلأ خود حضرت رسول مگر برعلیه تبعیض ونابرابری قیام نکرد مگر امام حسین وبقیه ائمه نکردن حالا چراباید لجوج ترین بی گذشت ترین عصبی ترین مردم که خودشان روزچهارشنبه رامیگویند ماعصبانی هستیم وحال عادی نداریم (سیدها)باید حق سادات بگیرند!!؟ این رااگر بخواهید تبعیض وبزرگترین رشوه است .بگذریم رشوه رانه شما که هیچیک از سران مملکت نیز نمیتوانند درست کنند ،همت عمومی، رفاه نسبی مادی وفکری می خواهد که فعلأ مقدور نیست
1- حق باشماست متاسفانه رشوه درجامعه زیاد است وامثال بنده توان جلوگیری نداریم چون مقام اجرائی نیستیم بلکه رسالت امثال بنده اطلاع رسانی است کما اینکه خداوند به پیامبرعزیز اسلام فرمودند انک بشیر ونذیر (امید دهنده به رحمت الهی وترساننده از عذاب الهی هستی )
فقط امیدواریم با انجام این رسالت انسانها با احکام شریعت آشنا بشوند ولی موفق شدنشان به عمل توفیقی است که باید از جانب خداوند به آنها داده شود که از عهدۀ ما خارج است .
2- خداوند در قرآن ملاک برتری را تقوا قرار داده است (ان اکرمکم عند الله اتقیکم ) اگر کسی مدعی فضیلتی برای خودش باشد از دائره بندگی خارج است . ولی آنچه که در رابطه با ذریه حضرت زهرای مرضیه ما در جامعه رعایت میکنیم نه از باب این است که امتیازی برای شخص قائل باشیم بلکه احترامی است که برای شخصیت آنها به واسطه انتسابشان به خاندان وحی قائل هستیم واز آن جهت است که فرمودۀ رسول اکرم (ص) را اطاعت کرده باشیم که فرمودند لااسئلکم علیه اجرا الا المودة ذی الغربی (من از شما اجری بابت رسالتم نمی خواهم مگر دوست داشتن خانواد ه ام را )البته این پرواضح است که نباید باعث سوء استفاده سادات محترم واقع شود بلکه برعکس مسؤلیت آنها را سنگین تر می کند وباید بدانند احترام به آنها درواقع احترام حضرات معصومین سلام الله علیهم اجمعین است .
3- خمس حقی است که اسلام برای سادات فقیر در نظر گرفته است تا آنه مجبورنشوند با دست دراز کردن پیش هر کس ونا کس احترام وحرمت اجدادگرامشان را ضایع نمایند واز همین جهت است که اسلام صدقۀ غیر سید را بر سید حرام نموده است هم چنین فطریه غیر سید را بر سید ، ولذا خمس را به دوقسمت کرده اند یک قسمت سهم امام زمان (عج)است که طبق صلاحدید ایشان ودر زمان غیبت طبق نظر مراجع تقلید مصرف می شود ویک قسمت سهم سادات فقیر است که آنهم در زمان غیبت طبق نظر وفتوای مراجع تقلید باید به سادات فقیر پرداخت شود نه اینکه حق هر کس است که سید باشد .
4- حق با شماست متاسفانه بعضی از سادات درجامعه اینگونه که شما فرمودید عمل می کنند وجالب است که بدانید همانها که به ما گفته اند که احترام سادات را داشته باشید به آنها هم گفته اند که روز قیامت برای هر خطا دوبار مجازات می شوید یک بار مثل افرا غیر سادات بخاطر خطایتان ویک بار بخاطر اینکه با آن گناه حرمت پیامبر واهلبیت را ضایع کردید .واین نشان می دهد که آنها خودشان مسؤلیت بیشتری درحفظ حرمت واحترام اهلبیت عصمت وطهارت را دارند بقول عوام حرمت امامزاده را باید متولی امامزاده نگهدارد . به هر حال ما مسؤل اعمال ورفتار دیگران نیستیم بلکه نسبت به اعمال ورفتار خودمان مسؤل هستیم وباید تلاش کنیم هرچه بیشتر وبهتر اعمال ورفتارمان مورد رضای خداوند تبارک وتعالی واهلبیت عصمت وطهارت (ع) باشد